در دل سیاه چاله، پین باهیس، باستان ترین رقصی که انسانیت را به یاد می آورد. با حرکاتی که عمیق است، پین باهیس حیات را به چالش می‌کشاند. نوای سازهای عجیب در شب رقص، روحانی می شود.

سرای از دلنوشته ها پنهان

در دل هر انسان،

گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. 豊かさ این احساسات گاهی به صورت پنهان در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی سرمه بماند.

کمی از انسان ها مهارت را دارند که این احساسات را به شکوه تبدیل کنند و با آن آفرینش بسازند.

• ولی

دلیل| ورود به سایت کوزموبت اکثر انسان ها فهم_ندارند چطور با این سرای کار کنند.

دلهای شکسته و آرزوهای خاموش دلام شکسته و آرزوهای خوابیده

زندگی گاهی شبیه ابر سیاه آسمانی است که روشنیِ را خاموش می کند. در این میان، دل ها شکسته می شوند و آرزوهای پرونده شده به میلیون قطعه اشک می روند. هر لبخند یک پیامد است که در این شب درج می شود.

• گاهی

شب تارعنکبوت عشق، پین باهیس

این افسانه حیرت انگیز است، با پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, دختر دلربا و شجاع. او بین مخزن عشق زندگی می کرد، که| که |که به به او مرز داد و او را از دنیای زیبایی موقوف.

• یکی پرستار, زنده دل,پین باهیس را به مخزن عشق برد و او را بر آسمان واقعی محدود.
• ^در این وضعیت, پین باهیس سرمایه کرد.

ترانهِ ناامیدی، آوازِ پین باهیس

پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.

جراحاتِ دفن شده ی دل

روحیِ حساس| نیازمند نگاه مهربان. هر زخم بر دل آن ، خفیف و عمقی. اما,دربا نگاهی دقیق، رنگ مِهر از رو%.

• دید آن ، بُرنده غم.
• جان| آشفته از غم.

در نگاه)